انواع حملات در شبکه های کامپیوتری
حملات در یک شبکه کامپیوتری ، حاصل پیوند سه عنصر مهم  سرویس ها ی فعال  ، پروتکل های استفاده شده  و پورت های باز می باشد. کارشناسان امنیت اطلاعات می بایست با تمرکز بر سه محور فوق ، شبکه ای ایمن و مقاوم در مقابل انواع حملات را ایجاد و نگهداری نمایند.

حملات از نوع DoS
هدف از حملات DoS ، ایجاد اختلال در منابع و یا سرویس هائی است که کاربران قصد دستیابی و استفاده از آنان را دارند ( از کار انداختن سرویس ها ) . مهمترین هدف این نوع از حملات ، سلب دستیابی کاربران به یک منبع خاص است . در این نوع حملات، مهاجمان با بکارگیری روش های متعددی تلاش می نمایند که کاربران مجاز را به منظور دستیابی و استفاده از یک سرویس خاص ، دچار مشکل نموده و بنوعی در مجموعه سرویس هائی که یک شبکه ارائه می نماید ، اختلال ایجاد نمایند . تلاش در جهت ایجاد ترافیک کاذب در شبکه ، اختلال در ارتباط بین دو ماشین ، ممانعت کاربران مجاز به منظور دستیابی به یک سرویس ، ایجاد اختلال در سرویس ها ، نمونه هائی از سایر اهدافی است که مهاجمان دنبال می نمایند . در برخی موارد و به منظور انجام حملات گسترده از حملات DoS به عنوان نقطه شروع و یک عنصر جانبی استفاده شده تا بستر لازم برای تهاجم اصلی ، فراهم گردد . استفاده صحیح و قانونی از برخی منابع نیز ممکن است ، تهاجمی از نوع DoS را به دنبال داشته باشد . مثلا" یک مهاجم می تواند از یک سایت FTP که مجوز دستیابی به آن به صورت anonymous می باشد ، به منظور ذخیره نسخه هائی از نرم افزارهای غیرقانونی ، استفاده از فضای ذخیره سازی دیسک و یا ایجاد ترافیک کاذب در شبکه استفاده نماید . این نوع از حملات می تواند غیرفعال شدن کامپیوتر و یا شبکه مورد نظر را به دنبال داشته باشد . حملات فوق با محوریت و تاکید بر نقش و عملیات مربوط به هر یک از پروتکل های شبکه و بدون نیاز به اخذ تائیدیه و یا مجوزهای لازم ، صورت می پذیرد . برای انجام این نوع حملات از ابزارهای متعددی استفاده می شود که با کمی حوصله و جستجو در اینترنت می توان به آنان دستیابی پیدا کرد . مدیران شبکه های کامپیوتری می توانند از این نوع ابزارها ، به منظور تست ارتباط ایجاد شده و اشکال زدائی شبکه استفاده نمایند . حملات DoS تاکنون با اشکال متفاوتی ، محقق شده اند . در ادامه با برخی از آنان آشنا می شویم .

• Smurf/smurfing : این نوع حملات مبتنی بر تابع Reply  پروتکل  Internet Control Message Protocol) ICMP)  ،بوده و بیشتر با نام  ping شناخته شده می باشند .( Ping ، ابزاری است که پس از فعال شدن از طریق خط دستور ، تابع Reply  پروتکل ICMP را فرامی خواند) .  در این نوع حملات ، مهاجم اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی Ping به آدرس های Broadcast شبکه نموده که در آنان آدرس مبداء هر یک از بسته های اطلاعاتی Ping شده با آدرس کامپیوتر قربانی ، جایگزین می گردد .بدین ترتیب یک ترافیک کاذب در شبکه ایجاد و امکان استفاده از منابع شبکه با اختلال مواجه می گردد.

• Fraggle : این نوع از حملات شباهت زیادی با حملات از نوع  Smurf داشته و تنها تفاوت موجود به استفاده از User Datagram Protocol ) UDP) در مقابل ICMP ، برمی گردد . در حملات فوق ، مهاجمان  اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی UDP به آدرس های Broadcast  ( مشابه تهاجم  Smurf  ) می نمایند . این نوع از بسته های اطلاعاتی UDP به مقصد پورت 7 ( echo ) و یا پورت 19 ( Chargen ) ، هدایت می گردند.

• Ping flood : در این نوع تهاجم ، با ارسال مستقیم درخواست های Ping به کامپیوتر فربانی ، سعی می گردد که  سرویس ها  بلاک  و یا فعالیت آنان کاهش یابد. در یک نوع خاص از تهاجم فوق که به ping of death ، معروف است ، اندازه بسته های اطلاعاتی به حدی زیاد می شود که سیستم ( کامپیوتر قربانی ) ، قادر به برخورد مناسب با اینچنین بسته های اطلاعاتی نخواهد بود .

• SYN flood : در این نوع تهاجم از مزایای three-way handshake  مربوط به TCP استفاده می گردد . سیستم مبداء اقدام به ارسال  مجموعه ای  گسترده از درخواست های synchronization ) SYN)  نموده بدون این که acknowledgment ) ACK) نهائی  آنان را ارسال نماید. بدین ترتیب half-open TCP sessions (ارتباطات نیمه فعال ) ، ایجاد می گردد . با توجه به این که پشته TCP ، قبل از reset نمودن پورت ، در انتظار باقی خواهد ماند ، تهاجم فوق ، سرریز بافر اتصال کامپیوتر مقصد را به دنبال داشته و عملا" امکان ایجاد ارتباط وی با سرویس گیرندگان معتبر ، غیر ممکن می گردد .

•  Land : تهاجم فوق، تاکنون در نسخه های متفاوتی از سیستم های عامل ویندوز ، یونیکس ، مکینتاش و IOS سیسکو،مشاهده شده است . در این نوع حملات ، مهاجمان اقدام به ارسال یک بسته اطلاعاتی TCP/IP synchronization ) SYN) که دارای آدرس های مبداء و مقصد یکسان به همراه  پورت های مبداء و مقصد مشابه می باشد ، برای سیستم های هدف  می نمایند . بدین ترتیب سیستم قربانی، قادر به پاسخگوئی مناسب بسته اطلاعاتی نخواهد بود .

• Teardrop : در این نوع حملات از یکی از خصلت های UDP در پشته TCP/IP برخی سیستم های عامل ( TCPپیاده سازی شده در یک سیستم عامل ) ، استفاده می گردد. در حملات  فوق ، مهاجمان اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی fragmented برای سیستم هدف با مقادیر افست فرد در دنباله ای از بسته های اطلاعاتی می نمایند . زمانی که سیستم عامل سعی در بازسازی بسته های اطلاعاتی اولیه  fragmented می نماید،  قطعات ارسال شده بر روی یکدیگر بازنویسی شده و اختلال سیستم را به دنبال خواهد داشت . با توجه به عدم برخورد مناسب با مشکل فوق در برخی از سیستم های عامل ، سیستم هدف ، Crash و یا راه اندازی مجدد می گردد .

•  Bonk : این نوع از حملات بیشتر متوجه ماشین هائی است که از سیستم عامل ویندوز استفاده می نمایند . در حملات فوق ، مهاجمان اقدام به ارسال  بسته های اطلاعاتی UDP  مخدوش به مقصد  پورت 53 DNS ، می نمایند  بدین ترتیب در عملکرد سیستم  اختلال ایجاد شده و سیستم  Crash می نماید .

• Boink : این نوع از حملات مشابه تهاجمات  Bonk می باشند. با این تفاوت که در مقابل استفاده از  پورت 53 ، چندین پورت ، هدف قرارمی گیرد .

متداولترین  پورت های استفاده شده در حملات DoS

یکی دیگر از حملات DoS ، نوع خاص و در عین حال ساده ای از یک حمله DoS می باشد که با نام Distributed DoS ) DDoS) ، شناخته  می شود .در این رابطه می توان از نرم افزارهای  متعددی  به منظور انجام این نوع حملات و از درون یک شبکه ، استفاده بعمل آورد. کاربران ناراضی و یا افرادی که دارای سوء نیت می باشند، می توانند بدون هیچگونه تاثیری از دنیای خارج از شیکه سازمان خود ، اقدام به ازکارانداختن سرویس ها در شبکه نمایند. در چنین حملاتی ، مهاجمان نرم افزاری خاص و موسوم به  Zombie  را توزیع  می نمایند . این نوع نرم افزارها به مهاجمان اجازه خواهد داد که تمام و یا بخشی از سیستم کامپیوتری آلوده را تحت کنترل خود درآورند. مهاجمان پس از آسیب اولیه به سیستم هدف  با استفاده از نرم افزار نصب شده Zombie ، تهاجم نهائی خود را با بکارگیری مجموعه ای  وسیع از میزبانان انجام خواهند داد.  ماهیت و نحوه انجام این نوع از حملات ، مشابه یک تهاجم استاندارد DoS بوده ولی  قدرت تخریب و آسیبی که مهاجمان متوجه سیستم های آلوده می نمایند ، متاثر از مجموع ماشین هائی ( Zombie )  است که تحت کنترل مهاجمان  قرار گرفته شده است .
به منظور حفاظت شبکه ، می توان فیلترهائی را بر روی روترهای خارجی شبکه به منظور دورانداختن بسته های اطلاعاتی مشمول حملات  DoS ، پیکربندی نمود .در چنین مواردی می بایست از فیلتری دیگر که امکان مشاهده ترافیک (مبداء از طریق اینترنت)  و یک آدرس داخلی شبکه را فراهم می نماید ، نیز استفاده گردد .

حملات از نوع Back door
Back door ، برنامه ای است که امکان دستیابی به یک سیستم را بدون بررسی و کنترل امنیتی ، فراهم می نماید . برنامه نویسان معمولا" چنین پتانسیل هائی  را در برنامه ها پیش بینی تا امکان اشکال زدائی و ویرایش کدهای نوشته شده در زمان تست بکارگیری نرم افزار ، فراهم گردد. با توجه به این که تعداد زیادی از امکانات فوق ، مستند نمی گردند ، پس از اتمام مرحله تست به همان وضعیت باقی مانده و تهدیدات امنیتی متعددی را به دنبال خواهند داشت .
برخی از متداولترین نرم افزارها ئی که از آنان به عنوان back door استفاده می گردد ، عبارتند از :

• Back Orifice : برنامه فوق یک ابزار مدیریت از راه دور می باشد که به مدیران سیستم امکان کنترل یک کامپیوتر را از راه دور ( مثلا" از  طریق اینترنت ) ، خواهد داد. نرم افزار فوق ، ابزاری  خطرناک است که  توسط گروهی با نام Cult of the Dead Cow Communications ، ایجاد شده است . این نرم افزار دارای دو بخش مجزا می باشد : یک بخش سرویس گیرنده و یک بخش سرویس دهنده . بخش سرویس گیرنده بر روی یک ماشین اجراء و زمینه مانیتور نمودن و کنترل یک ماشین دیگر که بر روی آن بخش سرویس دهنده اجراء شده است را فراهم می نماید .

• NetBus : این برنامه نیز نظیر Back Orifice ، امکان دستیابی و کنترل از راه دور یک ماشین از طریق اینترنت را فراهم می نماید.. برنامه فوق تحت سیستم عامل ویندوز ( نسخه های متفاوت از NT تا 95 و 98 ) ، اجراء و از دو بخش جداگانه تشکیل شده است :  بخش  سرویس دهنده ( بخشی که بر روی کامپیوتر قربانی مستقر خواهد شد ) و  بخش سرویس گیرنده ( برنامه ای که مسولیت یافتن و کنترل سرویس دهنده را برعهده دارد ) . برنامه فوق ، به حریم خصوصی کاربران در زمان اتصال به اینترنت ، تجاوز و تهدیدات امنیتی متعددی را به دنبال خواهد داشت . 

• Sub7) SubSeven) ،  این برنامه برنامه نیز تحت ویندوز اجراء شده  و دارای عملکردی مشابه Back Orifice و NetBus می باشد . پس از فعال شدن برنامه فوق بر روی سیستم هدف و اتصال به اینترنت ،هر شخصی که دارای نرم افزار سرویس گیرنده باشد ، قادر به دستیابی نامحدود به سیستم خواهد بود .

نرم افزارهای Back Orifice ، NetBus,  Sub7 دارای دو بخش ضروری سرویس دهنده و سرویس گیرنده، می باشند . سرویس دهنده بر روی ماشین آلوده مستقر شده و از بخش سرویس گیرنده به منظور کنترل از راه دور سرویس دهنده ، استفاده می گردد.به نرم افزارهای فوق ، " سرویس دهندگان غیرقانونی "  گفته می شود .
برخی از نرم افزارها از اعتبار بالائی برخوردار بوده ولی ممکن است توسط کاربرانی که اهداف مخربی دارند ، مورد استفاده قرار گیرند :

• Virtual Network Computing)VNC) : نرم افزار فوق توسط آزمایشگاه AT&T و با هدف کنترل از راه دور یک سیستم ، ارائه شده است . با استفاده از برنامه فوق ، امکان مشاهده محیط Desktop از هر مکانی نظیر اینترنت ، فراهم می گردد . یکی از ویژگی های جالب این نرم افزار ، حمایت گسترده از معماری های متفاوت است .

• PCAnywhere : نرم افزار فوق توسط شرکت Symantec ، با هدف کنترل از راه دور یک سیستم با لحاظ نمودن فن آوری رمزنگاری و تائید اعتبار ، ارائه شده است . با توجه به سهولت استفاده از نرم افزار فوق ، شرکت ها و موسسات فراوانی در حال حاضر از آن و به منظور دستیابی به یک سیستم از راه دور استفاده می نمایند .

• Terminal Services : نرم افزار فوق توسط شرکت مایکروسافت و به همراه سیستم عامل ویندوز و به منظور کنترل از راه دور یک سیستم ، ارائه شده است .

همانند سایر نرم افزارهای کاربردی ، نرم افزارهای فوق را می توان هم در جهت اهداف مثبت و هم در جهت اهداف مخرب بکارگرفت.
بهترین روش به منظور پیشگیری از حملات  Back doors ، آموزش کاربران و مانیتورینگ عملکرد هر یک از نرم افزارهای موجود می باشد. به کاربران می بایست آموزش داده شود که صرفا" از منابع و سایت های مطمئن اقدام به دریافت و نصب نرم افزار بر روی سیستم خود نمایند . نصب و استفاده از برنامه های آنتی ویروس می تواند کمک قابل توجهی در بلاک نمودن عملکرد اینچنین نرم افزارهائی ( نظیر : Back Orifice, NetBus, and Sub7 ) را به دنبال داشته باشد . برنامه های آنتی ویروس می بایست به صورت مستمر بهنگام شده تا امکان شناسائی نرم افزارهای جدید ، فراهم گردد .